آزمونی دوباره

باز آزمون بندگی یک سال گذشت و از گذشت های خود نگذشتیم همان هستیم که بودیم در تعجبم همه عالم در تحول ودگرگونی است اما شجاعی ثابت و راکد مانده است مثل حوض آبی می ماند که نه تبخیر ونه تقطیر به حریم وجودیش راه ندارد ماندم در خودم در فعال و رفتارها و افکار و اندیشه های خودم ، خیلی در کوچه پس کوچه های وجودم search کردم شاید از این معما رمز گشایی بکنم که چرا نمی توانم مدیریت تغییر و تحول سر زمین وجود خودم را مدیریت کنم حاکمان نالایق ، منیت طلب ، بی درد و بی خاصیت ، تنبل و کسل ، بی رمق و بی نشاط ، مغرور و حسود و .....

دو دست نیاز

ر

دختر خانمی با چادری ژولیده و بخیه خورده و قیافه ای که در هر نگاهش سخنی نهفته بود و درد دلهای نگفته او را به درد آورده بود چشمانش دنبال بهانه ای بود پر از اشک شود او در دل سختی ها خود را یافته بود به چیزهای دست یافته بود که اهل دلی می خواست تا پای درد دلاش بنشیند مجبور بودم زمانی براش بزارم و حرفهاش را بشنوم او گاهی اوج می گیرد نداریهاش را منشاء پیدایی خود می داند می گوید خدا را شکر که فقیرم و ندارم اگر سرمایه دار می شدم شاید عمرم و وقتم را برای آرایش سر و صورت و بوتیک فروشی ها و خرید لباس می گذاشتم فقر به من خیلی چیزها داده است آدما را با این فقر شناختم دانستم کیا به درد من می خورند چه کسانی من را می خواهند و چه کسانی دنبال مال و ثروتند خدا را شکر در فقر خیلی چیزها را آموختم .

گاهی زبان شکوه و گلایه باز می­کند و از نداری­ها و نا مهربانی­ها و بی احترامی­ها ناله می­کند و کاسه چشمش پر از اشک می­شود از این که پدرش سه زن دارد و توجهی به او و مادرش نمی­کند دلگیر است او با مادرش زندگی می­کند و با پول دریافتی از یارانه تأمین می­شوند.

او می­گوید 30 جلد کتاب طنز نوشته ام من نویسنده­ام کارم طنز گویی است و در موضوعات مختلف اجتماعی و تربیتی مطلب نوشته ام 2 جلد توسط کمک اهل خیر چاپ شده است برای جاها مختلف کار انجام داده ام اما پول نداده اند .

او از خودش می­گوید بیش از اول دبیرستان درس نخوانده است اما حرف­های خوبی دارد معلوم است که او با دیگران زندگی کرده است می­پرسم کتاب هایت را با چه اطلاعات و بر پایه چه معلوماتی می­نویسی او می­گوید جوشش از درون است و ساعت ها جاهای مختلف می روم و از دیدن آدما و صحنه ها مطلب می سازم من با محیط پیرامونی ام انس و الفت دارم . او می گوید کتابها اندوخته ها آدما است من به جای این که کتاب های دیگران را بخوانم به زندگی دیگران سر می زنم خیلی ها را می شناسم با آدمای مختلف مواجه شده ام .

او حرفای تکان دهنده دارد می­گوید دیداری با رئیس جمهور سابق داشتم هفت میلیون قول وام داد اما چون به کارم نمی آمد نگرفتم از استانداری  و فرمانداری و کمیته امداد و جاهای مختلف سخن گفت مصاحبه ای با روز نامه همشهری انجام داده بود نمونه اش را برایم آورده بود او گفت از این که یک خانم اروپایی مسلمان شده و یا چادری شده است رسانه های ما برنامه می­گذارند و بوق و کرنا راه می­اندازند که فلان کس چادری شده است اما کسی نیست ببیند بچه شیعه ها چرا چادر از سر بر داشته اند چرا به اینها توجه نمی­شود چرا جوانان را رها کرده اند و کسی به فکر اینا نیست .

واقعا چه باید کرد دردها را به کدام مسؤل دلسوز باید گفت به چه کسی باید پناه برد امروز که برخی از مسؤلان ما بر سر رسیدن به قدرت سر می­شکنند و به بهانه های واهی پربهاها را بی بها و بی بهاها را پر بها می­کنند چه باید کرد امروز جامعه ما در بخش های مختلف مدیریتی گرفتار مسؤلانی مسؤلیت نشناس و بی دردی شده است خوب شعار دادن بد عمل کردن گفتمان شده است وقتی پای صحبت ها می نشینی همه ماشالله اهل حدیث و آیه ، ولایت و امامت شده ایم از این گنجینه ها خرج می­کنیم اما در عرصه بازتاب های اجتماعی چیز دیگری دیده می­شود چرا باید یک خانم توانمند و خلاق در گردون های پیچ در پیچ مدیریتی له شود و به تکدی گری روی آورد آیا ما نمی توانیم؟ پس پول های نجومی در دست نالایقان برای چیست ؟ اگر نمی توانند چرا در پست و سمت خود مانده اند چرا کارها را به توانمندان واگذار نمی­کنند چرا آنهایی که می­خواهند کار کنند به بهانه های واهی خفه می شوند  باید   منتظر ماند تا دولت عقلانیتش بدمد.

گره گشایی مردگان بیش از زندها

بعد از نماز جمعه خانمی تشریف آورد گفت حاج آقا فرزندم بیکار است و من هم

همسر جانبازم برای بچه ام کاری پیدا کنید گفتم مادر بنده که مسؤلیتی ندارم

صبوری

چرایی فاطمه شناسی

بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین  انه خیر ناصر و معین

فیض مطلق گر همه غیب و شهود *گشته چون در حیطه ام وجود

جامع اسما ان ذات صمد*جلوه گر از او شده نور احد

مست کرده احمد از صحبای او *نور وجه زهره زهرای او

صادر اول از او شد منجلی* در تعین آمد احمد با علی

نور ربانی اسما و صفات *جنت اعلا از او اب حیات

درکمان بوده چو مرات صمد* واقعیت امد و رخ کرد احد

واحدیت با احد شد متحد* نور پاک فاطمی امد موئد

لیلة القدر وجود احمدی* شد ز زهرایش طلوع سرمدی

شد وجودش مصدر خیر کثیر* نور اشراقی از ان نور منیر

من می دانم های شجاعی

من می دانم 

شاید خیلی ها مثل من فکر کنند که خیلی چیزها نمی دانند حق هم دارند چون حقایق عالم قابل شمارش و احصاء نیست هر چقدر هم بخواهیم بدانیم  دانسته های ما در مقابل نداستنه های ما قطره ای است در مقابل دریا البته باید به کسانی که مثل من در مورد خودشان فکر می کنند حق داد که  چیزی نمی دانیم اما این نداستن خیلی از چیزها به معنای نادانی ما نیست ما هم آنقدر چیزها می دانیم که اگر سالها دانسته های خودمان را بخواهیم قلم بزنیم و بنویسیم تمام نمی شود اما خواسته یا نا خواسته نخواسته ایم در مورد دانسته های خود فکر کنیم و کتاب نفس خود را تورقی

 بنماییم

قله نشیین از بشریت

امام حسین در نگاه ائمه علیهم السلام

امام حسین(ع) در کلام امیرالمومنین(ع)

حضرت به فرزند خود نظر کردند و فرمودند: »یا عَبرَة کُلِّ مُؤمنٍ فقال: أنا یا ابتاه؟ قال: نَعَم یا بُنَىّ؛  . اى کسى که نام تو موجب جارى شدن اشک در دیده هر مؤمن است...« -

امام حسین(ع) در کلام فاطمه زهرا(س)[1]

آن حضرت چنین مى‏فرمایند: »کُنتُ لا أحتاجُ فى اللّیلةِ الظَّلماءِ إلى مِصباحٍ وَ جَعَلتُ أسمَعُ إذا خَلَوتُ فى مُصَلاّى التَّسبیحُ و التَّقدیسَ فى باطنى؛ آنگاه که حسین(ع) (هنگام باردارى) به شش ماهگى رسید، در شب تاریک به چراغ نیاز نداشتم و  .    هنگام عبادت خدا و خلوت با حق، صداى تسبیح و تقدیس وى را مى‏شنیدم.« [2]

عهدی بزرگ

اِنّ الْحُسَیْنَ مِصْباحُ الْهُدی وَ سَفینَةُ النَّجاة

حرکت کشتی نجات آدمیان، احتیاجی به دریا ندارد.

این کشتی بر روی قطره اشکی مقدّس که برای حسین ریخته می شود، می گذرد. اشکی که از اعماق دل برمی آید و جان را می شوراند و آن گاه، رهسپار پیشگاه اقدس خداوندی می شود.

عهدی بزرگ و وفایی جاودانه

ای حسین، ای فرزند شریف ترین انسان، ای معشوق جان های شیفته حق و حقیقت و ای امید حیات پاکان اولاد آدم، داستان خونین تو در دشت سوزان نینوا، قرن ها پیش از آن که چشم به این دنیا باز کنیم، به وقوع پیوسته است. و چنین بود که ما و گروهی از کاروانیان گذرگاه حیات پرمعنا، به حکم جریان منظّم زندگی در جویبار زمان، از دیدار جمال زیبای ربّانی تو و یاران بی نظیرت محروم گشتیم.

یاران باوفایی که با شکوفایی درخشان ترین سعادت و فضیلت انسانی در دل، چهره برافروختند و با بال و پری که از اعماق جانشان روییده بود، در چند لحظه از تنگنای عالم خاک، به اوج عالم پاک به پرواز درآمدند. افسوس که ما از تقدیم جان مان در آن طَبَق اخلاص - که در آن روز خونبار، جان هفتاد و دو تن انسان کامل را به پیشگاه الهی عرضه کرد - محروم ماندیم.

با این حال، سپاس بیکران خدایی را که از آن گروه های نابخرد نبودیم که نشستند و عهدها بستند و تو را برای اقامه حکومت حق و عدالت، به سرزمین خود، عراق دعوت نمودند و در آن هنگام که گام برسرزمین آنان نهادی، آن نابخردان ضد انسانیت عهدها را شکسته و به انکار صدها نامه ای که شخصیت خود را در گرو آن گذاشته بودند، برخاستند و آن گاه با شمشیرهای برّان خود، برتو و یاران تو تاختند و در آن روز، پیش از آن که خورشیدِ سپهر لاجوردین از دیدگاه زمین نشینان ناپدید گردد، خورشید عالم افروزِ وجود تو را از دیدگان مردم دنیا پوشاندند. غافل از آن که، اگر جمال ابدیّت نمای تو از دیدگاه فضای عالم طبیعت غروب کند، در دلِ پاکان فرزندان آدم، طلوعی جاودانه خواهد داشت. [طلوعی بس درخشنده تر].
اینک، ما دلباختگانِ وجودِ نازنینت، عهدنامه ای با قلم عقل و وجدان نوشته و با خون دل امضا نموده، به پیشگاه مقدّست تقدیم می داریم که: تا جان در بدن داریم، دل به عشق تو سپاریم و در راه دفاع از آرمان الهیِ تو که رسالت عظمای انسانیت است، از هیچ تلاشی دریغ نورزیم. باشد که علی الصّباح ابدیت، به شوق دیدار تو، ای چهره ات تجلّی گاه حق و حقیقت، سر از خاک برآوریم و در شعاع جاذبیّت روح بزرگ تو، گام به سرنوشت نهایی خود برداریم.

امام حسین فرهنگ پیشرو ( علامه محمّدتقی جعفری )

انسان و دانش

علم با ارزش کدام است

آیا در بین علوم مختلفی که ما می شناسیم مانند ریاضی ، فیزیک ، شیمی ، علوم پزشکی و علوم اجتماعی و انسانی و علوم دینی  آیا همه این علوم به لحاظ ارزش و اعتبار علی السواء اند یا باهم متفاوت اند اگر متفاوت اند ملاک و معیار ارزش گذاری علوم چیست؟  و توسط چه کسی این ارزش گذاری انجام می گیرد ؟ و کدام علم از بقیه با ارزش تر است ؟

  مقدمه

1.بدون تردید علوم در ایصال به مقصود و مطلوب با هم تفاوت دارند و نمی توان همه علوم را به لحاظ کارکرد و آثار و نتایج  یکی دانست .

2.اگر علوم از جهت ایصال به مطلوب تفاوت دارند پس به لحاظ ارزش و اعتبار با  هم تفاوت دارند امکان ندارد علوم به لحاظ کارکرد و آثار متفاوت باشند ولی از ارزش یکسان بر خوردار باشند .

3.حالا که معلوم شد علوم به لحاظ ارزشی از درجات و مراتب مختلف برخوردارند سؤالی که مطرح می شود این است که با چه میزان و ترازوی می توان علمی را به لحاظ ارزش و اعتبار از دیگری باز شناخت ملاک و معیار ارزش گذاری علوم چیست و چه کسی عهده دار آن است .

سؤال

چه ضرورتی وجود دارد که علوم ارزش گذاری شود بدون شک بشریت به همه علوم محتاج است و از این جهت همه علوم از ارزش یکسان بر خورداند و این که یکی ارزش و اعتبارش به لحاظ آثار و نتایج بیشتر از دیگری است موجب نمی شود برخی از علوم مورد بی مهری قرار گیرد و یا از ارزش ذاتی آن کاسته شود ؟

جواب

1.بدون شک و تردید عمر انسان ها محدود است

2.به فرض محال اگر محدود هم نمی بود به حکم عقلانسان ها کمال جو هستند و به دنبال انفع و احسناند با وجود علم نافع و علم انفع هیچ انسانی بهدنبال علم نافع نمی رود این در واقع ترجیح بدونمرجح است که عقلا باطل است  بر خلاف فطرت و وجدانانسانی است .

3.پس باید از علوم مختلف موجود انسان یک علم را بر سایر علوم ترجیح دهد و به ضرورت عقلی باید به دنبال کسب انفع المعارف باشد .

سه راه پیشروی بشر

1.تمام علوم را تجربه کند و به همه علوم دست یابد که این برای بشری که ما می شناسیم اگر برای اوحدی از انسان ها امکان پذیر باشد برای قریب به اتفاق انسان ها امکان پذیر نیست و دلیل بر این مدعا تجربه طولانی بشری است و سخن معروف حکیمی که می گوید همه چیز را همگان دانند .

2.یا باید به قول متخصصان و اهل نظر در هر رشتهاعتماد کند که این هم راهی برای دست یابی به انفع و احسن علوم نیست چون هر صاحب رشته ای با توجه به علایق و سلایق و معرفت های پیشین انتخاب کرده است و دلیل بر انتخاب بهترین نیست و هر صاحب رشته ای می تواند ادعا کند که بهترین را یافته است و علاوه لازمه انتخاب بهترین شناخت همه علوم است که چنین شناختی برای اکثر مردم امکان پذیر نیست.

3.پس لا محاله باید به دنبال راه سومی بود که بهانسان اطمینان بدهد که راهی را که انتخاب کردهدرست است و آینده نادم و پشیمان نخواهد شد

علم بی فائده

1.هیچ علمی بدون آثار و فواید نیست چون علم امروجودی است و هر چه حظ و بهره ای از هستی دارددارای فائده و اثر است

2.شکی نیست که هر کسی به دنبال سود ومنفعت است واز خصوصیات انسان منفعت طلبی است و اصلا همین عاملاست که انسانها را وادار به سعی و تلاش و کوشش میکند اگر در نهاد بشر سود جوی و منفعت طلبی نمیبود شاید هیچ قدمی برای پیشرفت و ترقی بر نمیداشت حالا که انسان به دنبال دست یابی به علم انفع است علم انفع چیست ؟

معیار و شاخصه علم انفع

انسان به لحاظ حقیقت وجودی و فطرت علم جویی به دنبال دست یابی به علمی است که از سه شاخصه ذیل بر خوردار باشد

1.به لحاظ موضوع جامع و گستره ای بشتر داشته باشد و لذا علم محدود به یک شئ خاص یا به رشته ای خاص حس کاوشگری انسان را ارضاء نمی کند  .

2.به لحاظ محتوا خطا نا پذیر و غنی باشد و لذا انسان طالب دست یابی به علم خطاپذیر و ابطال پذیر نیست .

3.به لحاظ کار کرد و آثار پایا و بادوام باشد و الا علمی که آثار محدود و بی دوامی داشته باشد انسان طالب آن نیست .

وجود علم انفع

آیا اصلا علمی وجود دارد که از همه علوم نافع تر باشد و نسبت به همه علوم دیگر شمول بیشتری داشته باشد و آیا در عالم حقیقت علمی وجود دارد که از بقیه علوم به سه شاخصه گستره موضوع و غنای محتوا و پایایی کارد فراتر و برتر باشد

خواستن و بودن

اگر نیاز و مطالبه علم انفع در وجود و فطرت علم جوی انسان نهاد شده است به حکم تضایف و به حکمتقدم دانش و بینش بر میل و گرایش  باید علم انفعدر عالم موجود باشد امکان ندارد میل حقیقی به چیزی در وجود انسان از سوی خالق عالم قرار داده شود ولی پاسخ به آن میل داده نشود اگر تشنگی هست بدون تردیدی آبی وجود دارد و اگر گرسنگی هست بدون شک غذایی هم فراهم آمده است اگر میل به جنس مخالف هست جنس مخالفی وجود دارد و ...  پس علم انفع درعالم وجود دارد .

ابزارهای معرفت

با مطالعه روانکاوانه و نفس شناسانه سه ابزار معرفتی را می توان در تمام انسان ها شناسایی کرد که در اختیار بشر قرار گرفته است

1.ابزار حسی که با عنوان عقل تجربی می شناسیم

2.ابزار تحلیلی و تجریدی که با عنوان عقل برهانی و تجریدی می شناسیم

3.ابزار شهودی و عرفانی که با عنوان عقل ناب و قلب سلیم می شناسیم.

از بین ابزارهای معرفتی بیان شده دو ابزار در اختیار عموم افراد است اگر چه در کم و کیف و چگونگی به کار گیری آن می توان مطالبی بیان داشت اما راه سوم که ابزار شهودی و عرفانی ناب است در اختیار افراد معدودی است و کسان محدودی بودند که توانسته اند این ظرفیت وجودی خود را به فعلیت برسانند و علوم را از حقایق بالاتر دریافت نمایند .

با توجه به آن چه بیان شد برای شناخت علم انفع باید مقدار توانایی ابزار های معرفتیش شناخته شود تا معلوم شود کدام ابزار از توانایی بالا برای بیان علم واقعی و انفع قابلیت لازم را دارد ادامه دارد

کدام یک را باور کنیم

اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُور

اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ

اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ

اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ

اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ

اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ

اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ

اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ

اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِالْمُسْلِمینَ

اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ

اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ

اَللّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ

اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ

الْفَقْرِ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ

از ماه مبارکی که لباس عظمت و شرافت و کرامت ومغفرت به تن کرده و شهر و دیار و دلها و دیده ها را به جمال خود زیبای و شادابی و طراوت بخشیده انتظار همین بود که زمنینان خاکی را از تیره گی و جمودی و سختی ، لطیف و آسمانی کند و ما را از سر به زیر بودن و به فکر نان و شکم بودن سر بلند نماید

انتظار از آزمون بندگی همین بود که ما را با حقایق والا و بالا آشنا کند ما که همیشه در چهار دیواری خانه منیت و خود خواهی خودمان محبوس بودیم  و حتی نشده از پنجره خود خواهی به پرسه زنهای لمیده در کنار گوچه های شهرمان نظر کنم دستم را گرفت از این خانه ی دودیده و گندیده بیرون کشید و به جاهای نادیده سیرم داد مرا به دیدن اندیشه های آسمانی برد من که تا دیروز از فقر و فلاکت و قرض و مرض و غربت و زندانی وابسته گان و همسایگان و اقوام و خویشان نمی خواستم خبر دار بشوم دعا گویشان کرد حتی افق نگاهم را چنان آسمانی کرد که به فکر بیگانگان و دشمنانم هم باشم  و برای آنها هم از خدا سلامتی و سیری و رفع گرفتاری طلب کنم من که تا دیروز اندیشه مخالف خود را بر نمی تافتم و چشم دیدن جناح و گروه مخالف را نداشتم به چوب تهمت و افترا و بدگویی می راندم فتنه گر و آشوبگر و خائن و وطن فروش می دانستم و از حاکمیت در خواست محاکمه و زندانی آنها را داشتم امروز آزادی و خلاصی آنها را از خدا طلب می کنم

آری اندیشه های آسمانی همین است بر خلاف زمینی اندیشان که همشان شکمشان و فکرشان لذتشان و عمرشان در چراگاه شهوتشان هزینه می شود اما آسمانیان از مکتب درسی آموزگارشان آموخته اند که رحمت و مغفرت او وسیع است دوست و دشمن نمی شناسد وَ رَحْمَتِی‏ وَسِعَتْ‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ» همگان بر سفره رحمت و مغفرت او روزی خوارند آسمانیان از معلم رحمت و مغفرت یاد گرفته اند که باید رحیم و غفور باشند برای تمام انسان ها آرزوی صحت و سلامت و عافیت طلب کنند گرچه او دشمنشان باشد

کدام را باور کنم آن یا این

یکی از آموزه های مهم و اساسی دین مبین اسلام تولی و تبری است یعنی دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا کتاب خدا مملو از دستور به عداوت و دشمنی با دشمنان خداست حتی اگر آن پدر و مادر باشد چه رسد به دیگران در نگاه قرآنی دشمنانی که به دلیل کفر ، شرک ، جهالت و غفلت و شهوت از خدا دوری گزیده اند وظیفه داریم با آنها دوستی نکنیم حتی دستور به اعراض و دوری از برخی از آنها شده است بگونه ای که از مریض هایشان عیادت نکنید و اگر مردند بر جنازه شان حاضر نشوید  و مردهایشان را دفن نکنید و اگر توانستید همه شان را بکشید رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرِینَ دَیَّارا خدایا کفار را مریضشان ، فقیرشان ، اسیرشان ، محتاجشان و همه و همه شان را از روی زمین بردار حتی نفس کشی از آنها روی زمین نباشد به ما یاد داده اند هر روز بگویم مرگ بر امریکا و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر منافقین و کفار و مرگ بر اسرائیل یعنی خدایا امریکای ها و اسرائیلیها و منافقین و کفار را از روی زمین محو و نابودشان کن زن و مرد و کوچک و بزرگشان ، مریض و فقیرشان و مقروض و محرومشان همه و همه را خدایا به بلاهای آسمانی و زمینیت زمین گیر کن سونامی بفرست تا همه را غرق کند و یک نفر هم از آنها بر روی زمین نماند خدایا مرض ایدز و وبا و ... بفرست که همه شان را از بین ببرد

آری به ما آموخته اند برای دشمنان خدا طلب خیر و برکت و مغفرت نکنیم اینها غارتگر و چپاولگر و استعمار گر و استثمارگرند اینها خون ریز و خون مال و خون خوارند اینها برای انسانیت شرافت و منزلت و کرامت قائل نیستند برای اینها فرق بین حیوانات و انسان ها نیست آنها کسانی اند که هزاران طفل بی گناه را در هیروشیما به آتش کشیدن و افتخار کردند در ماه خدا بندگان روزه دار خدا را در کشورهای مختلف اسلامی به آتش اختلاف و فتنه به آتش کشیده  اند

با این همه جنایت و خیانت چرا به ما دستور داده اند در بهترین ماه خدا در بهترین لحظات عروج به آسمان بعد از هر نماز با دهن روزه و در شبی که از هزار شب برتر است برای مرده ها و زنده هاشان برای مریضا و فقراشان برای غربتی ها و اسراشان برای زنان و مردانشان دعا کنیم و از خداوند برای مریض هایشان سلامتی و برای فقرا و بی چیزشان در آمد سرشار و اسرا و زندانیشان خلاصی و رهایی و مقروضینشان رفع دیون طلب کنیم

چرا ؟ آیا این تناقض در متون دینی نیست ؟ آیا سند این دعا درست است ؟ اگر روایت صحیح است چرا باید برای شارون گرفتار درد و مرض باید دعا کنیم شفا پیدا کند و جنایت و خیانت راه بیاندازد چرا باید برای صهیونیست های خون آشام گرفتار در بند و اسارت باید دعا کنیم تا آزاد شوند چرا باید امریکای تا مرفق به خون بی گناهان فرو رفته و مقروض ترین کشور را باید دعا کنیم تا از این گرفتاری رهایی یابد ؟

چرا باید برای مرده های کفار و منافقان و یزد و یزدیان که برایشان خدا و ملائکه لعن و نفرین می کند ما دعا کنیم تا خداوند سرور را بر قبرشان بباراند ؟

آیا این تناقض گویی نیست؟

چگونه این تناقض قابل رفع و دفع است ؟  

 ادامه دارد

تقدیر و تغییر

ان الله لا یغیر بقوم حتی یغیر ما بانفسهم

اللهم غیر سؤ حالنا بحسن حالک

باز شب قدر شب  آسمانی فرا رسید شب قدری که از هزار ماه ثوابش بیشتر است
آیا می دانید هزار ماه یعنی  بیش از 83 سال عمر یک انسان
آیا می دانید 83 سال یعنی 30295 سی هزار و دویست و نود و پنج روز
آیا می دانید هزار ماه یعنی 727080 هفتصد و بیست و هفت هزار وهشتاد ساعت
آیا می دانید هزار ماه  یعنی43.624.800  چهل و سه میلیون و ششصد و بیست و چهار هزار و هشتصد ساعت
آیا  می دانید در هر دقیقه اگر فردی60 گام بر دارد در ساعت  3600متر راه خواهد رفت و در روز 86400 هشتاد و شش هزار و چهارصد متر در هر سال 31536000 سی و یک میلیون و 536هزار متر یعنی 31هزار و 536 کیلومتر مسافت و در 83 سال حرکت یعنی پیمودن 2 میلیون 617 هزار و 488 کیلو متر
آیا می دانید با پیمودن 2 میلیون 617 هزار و 488 کیلو متر از کجا تا کجا می توان رفت
....
آری پس یک شب نه برابر با هزار شب بلکه بیش از هزار شب ارزش دارد و این فرصتی نیست که ارزان از کف داده شود شبی که هر ثانیه آن بیش از هزار ثانیه ارزش دارد و این یعنی یک فرصت طلایی و استثنایی از این فرصت چگونه استفاده کنیم تا بتوانیم یک اندوخته 83 ساله را برای جهانی دیگر و سرای ابدی که هر روزش 50 هزار سال است ذخیره کنیم
قبل از این که بدانیم چه باید بکنیم باید به چند حقیقت اعتراف کنیم
گام اول
باید باور کنیم که احتیاج به تغییر افکار و اندیشه ها و اعمال و رفتارها داریم خیلی از دانسته ها و بایسته های ما نه دانسته اند و نه بایسته باید اعتراف کنیم که وضع موجود ما وضع مطلوب نیست تا این را نپذیریم در شب قدر اتفاق خاصی برای ما نمی افتد
گام دوم
باید باور کنیم که قدرت بر تغییر داریم و می توانیم افکار و اندیشه هایمان و اعمال و افعال ما را عوض کنیم و به گونه دیگری باندیشیم و به گونه دیگر عمل کنیم
گام سوم
باید باور کنیم برای تغییر دادن وضع خود نباید منتظر منجی باشیم و به دنیال بسترها و شرایط و یک عامل بیرونی بگردیم تغییر را باید از درون خود و از خود و به توسط خود و با دارای های که در اختیار داریم ایجاد کنیم
گام چهارم
باید باور کنیم تغییر روشمند و دارای قانون است و نمی شود بدون دانستن روش و قانون تغییر به وضع مطلوب را ایجاد کرد
گام پنجم
باید بدانیم تقدیر در شب قدر متناسب با تغییرات ما تقدیر می شود اگر خود را بیشتر تغییر دهیم تقدیر ما هم بیشتر تغییر خواهد کرد و اگر کمتر کمتر

تغییر گام به گام

گام اول
جا به جای
اولین تغییر جا به جای در حوزه دیدن و شنیدن است تغییر را باید از دیدنی ها و شنیدنی ها و خوردنی ها و نوشیدنی ها شروع کنی امشب اراده کن که هر چیزی را نبینی و هر چیزی را نشنوی و هر چه پیش آمد نخوری وننوشی
گام سوم
فکر و ذکر
در مورد خود فکر کنید آنچه بودید و آنچه شدید و آنچه که باید بشوید خود را بار دیگر به یاد آرید چه بودید چه شدید و چه می خواهد بشوید در خود فکر کنید در دارای ها وتوان مندی ها و خود را به یاد آرید که بچه بودید بی زبان بودید ، بی حرف بودید ، بی فکر بودید ، قدرت راه رفتن نداشتید خود را به یاد آرید که چگونه حرف زدن یاد گرفتید و خواندن و نوشتن و فکر کردن آموختی چگونه بزرگ شدی آری فکر کنید و خود را به یاد آرید و از گذشته های خوب خود استقبال کنید و آرزویش کنید و گذشته های بد خود را ببیند و از خود متنفر شوید به این که می توانید عوض شوید و خوب شوید و جهان را با خود همراه کنید باندیشید خود را خود جدید را به یاد آرید از خود تصویر زیبایی بسازید خود را بار دیگر تماشا کنید از خود و آینده خود و شخصیت خود آن گونه که دوست دارید باشید و بشوید تصویر جدید بسازید  خودتان را آن گونه تصویر کنید که دوست دارید باشید مثلا فرد همیشه خوشحال ، لبخند به لب ، در آرامش و آسایش ، صاحب مال و مقام ، همنشین حق ، همنشینی با امام علی و حسن و حسین ، راضی از خود و خدا ، فرد موفق و قادر بر دست یابی به موفقیت ها  آری یک تصویر زیبایی را از خود بسازید تصویری که دوست دارید آن بشوید
گذشته ها را در گذشته بگذارید بماند و به آینده ها باندیشید و برای بقیه عمر و زندگی تصویر زیبای از خود بسازید در مورد خدایی که می شناسید فکر کنید و آن را به یاد آرید که چه کارها برایتان انجام داده و چه دست گیریها ازتان کرده است
گام چهارم
دو دست نیاز  
آیا تصویری که از خود ساخته اید خودتان قادر به دست یابی به آن هستید آیا مانعی بر سر راه رسیدن به آن تصویر وجود ندارد ایا همه شرایط برای رسیدن به آن برایتان مهیا و آماده است آیا دستی یابی به آن بدون استمداد از دیگری برایتان ممکن و مقدور است ایا می دانید خیلی ها تصمیم گرفتن و فقط و فقط در تصمیم خودشان ماندن و مرگ اجل اجازه نداد قدم از قدم بر دارند خیلی ها تصمیم گرفتند اما موانع و شرایط دست و پا گیرشان شد ، خیلی ها تصمیم گرفتن اما موفقیتی به دست نیاوردند ؟
پس گام چهارم این باشد که به عجز و نا توانی خود اعتراف کنی که من به تنهایی برای رسیدن به آن خواسته ام قدرت لازم را ندارم پس دست نیاز دراز کن ، آری گردن کچ کن ، آری زاری بزن و اشک بریز و تمنا کن
گام پنجم
خدای من
بازنگری در باورهای ایمانی و دینی ضروری است خدای خودت را دست بسته ندان که کاری از دستش بر نمی آید و نمی تواند خواسته من را اجابت کند یا از من بدش می آید و راضی به دیدن من نیست یا مرا دوست ندارد خدای که بهش بدی کردم روم نمی شود ببینمش ، خدای که دوستش ندارم نه نه رابطه را عوض کن خدای خود را عوض کن با خدای نوی دوست شو خدایی که رحیم ، غفور ، ودود ، علیم ، حکیم ، عادل ، تواب ، واهب ، محبوب ، خدایی که به من عشق می ورزد ، از نجات من خوشحال می شود ، خدایی که قدرت دارد مرا به آغوش بگیرد از تمام بدی های من بگذرد ، خدایی که  اگر دست مرا بگیرد از بزرگیشی چیزی کم نمی شود خدایی که خودش می داند من کیم و خودش کیست  خدای که شب قدر را بهانه آشتی قرار داده تا سر سفره اش باشیم و فراریان هم برگردند این بهانه را با بهانه های بی خود از دست نده
او خالق من مخلوقم او رب و من مربوبم او رزاق و من مرزوقم او همه کاره است و من هیچ کاره او قادر است و من عاجز او علیم است من جاهل او مالک است و من مملوک و مفلوک او بی نیاز است و من نیازمند و محتاج آری خدایی که مثل ندارد او من هر گونه فکر کنم و بزرگش بدانم و خوبش بشمارم از همه این ها بهتر و برتر و والاتر است او اوست و من منم
گام ششم
من و خودم
لذت های چشیده در این شب را تکرار می کنم ، عشق به خدا را در دل خود زنده نگه می دارم از این خدا دیگر دست بر نمی دارم هر چقدر بدی کرده باشم از او دست نمی کشم زندگی کردن بی او برایم اصلا معنا و مفهومی ندارد و هیچ لذتی ندارد همه آفریده هایش زیبا و دوست داشتنی اند به هر سو می نگرم آثار و جلوات او را می بینم خوشحالم که خدایم را خوشحال کردم به آغوشش بازگشتم خوشحالم که او مرا به  حضور پذیرفت با من حرف زد دل نا آرامم را آرام کرد با او خواهم ماند و با او خواهم زیست و او را خواهم خواست به او توکل خواهم کرد و از او یاری خواهم جست که تغییریم را تقدیریم کند به بهترین حالات تغییریم دهد

آزمون بندگی 3ـ به خدا عجب خدای داریم

عجب خدایی داریم

توی کوچه و پس کوچه های ذهنم راه می رفتم کوچه های باریک و تاریک کوچه های عجق و وجق آدم میمونه اینا چطور ساخته شدن در این شلوغ و شلوغیا یک تابلوی جلوی چشام سبز شد و چشمک زد چرا ماه رمضان ؟ چرا روزه ؟ چرا تشنگی و گرسنگی ؟ برای چه روزه می گیری و برای کی ؟ روزه می گیری که چه بشه ؟ برام خیلی مهم بود بدانم مردم چرا روزه می گیرن یه جایی این سؤال را مطرح کردم یکی گفت مجبوریم دستور خداست ، یکی گفت تمرین صبر و استقامته یکی گفت تجربه گرسنگی برای درک تشنگی دیگران و دیگری می گفت قربه الی الله هر کسی به یه نیتی چه بدانم توهمی و خیالی یا علم و معرفتی چه بدانم.

شاید بعضی به تخیلات و ساخته و پرداخته های ذهنی گرفتارن و بعضی هم فقط گوش شنیدن دارن نه هوش فهمیدن به شنیده خود عمل می کنن و بعضیا هم با دیدن دیگران عصبشان تحریک می شه به فکر روزه و نخوردن می افتن و بعضیا هم یه چیزهای دستشون است  چیزهای بلغور کردن و فهمیدن و بعضی هم زحمت کشن وقت گذاشتن دانستن چه به چیه، کی به کیه و بعضی هم خدایی خیلی چیزها  دست و پا کرده اند فراتر از آگاهی و دانایی به بینایی و معرفت رسیدن یه چیزهای چشیدن و دیدن و دلداده شدن

آخه چرایی یک کلمه است اما خیلی حرفا توش خوابیده مثل سیرابی هزار لا و تو در تو میمونه  اگه سؤال شه چرا آب می خوری یا غذا می خوری چرا لباس می پوشی چرا درس می خونی و چرا کار می کنی جوابش سهل و آسان و قابل فهم ، آب نیاز بدنمه باید بخورم غذا نباشه زندگی نمشه و .... اما چرا روزه مگر روزه نباشه چه می شه ؟ چه کاری از کارای عالم لنگ می ممونه ؟ کدام چرخ زندگی نمی چرخه ؟ آخه 17 ساعت بدون آب و غذا آن هم در تنور داغ تابستان که چه بشه ؟ کی مجبورت می کنه که تشنه و گشنه بمانی ، بی رمق و بی حال بشی ، از کار و زندگیت بیفتی اما یک جرعه آب نوش جان نکنی چرا ؟ لابد می گی دستور خداست کدام خدا ؟ خدایی که حاضر و ناظر و دیده میشه ، قدرت داره ، همه کاره عالم ، جریمه و توبیخ داره ، خدای که .... خدای واقعی و حقیقی یا خدایی که نه دیدی نه چیزی ازش شنیدی و نه کاری از دستش بر می آید نه کاری به کار کسی داره نه دردش می گیره و نه درد میده نه بیدار و نه تو خواب خدایی که هر وقت خواستم خدامه و هر وقت خواستم کنارش می زارم شب احیا که میشه با من تا صبح باهاش حال می کنم و بعد از ماه رمضان جمعش می کنم توی صندوق خانه ذهنم زندانشی می کنم دیگه کاری به کارم نداره ؟ واقعا خودمونی بگم کدام خدا ؟ خدایی که از ترسش جرأت ندارم یک جرعه آب نوش کنم ، خدای که از قهر و غضبش توفاله دهنم هم نمی تونم قورتش بدم خدای که در خلوت و جلوتم می بینه از همه حالاتم خبر داره خدای که .... عجب خدایی راستی این خدات کجا است بعد از جمع کردن دفتر و دستک ماه رمضون کجا می ره ؟ فکر نمی کنی مثل جن زده ها ما هم خدا زده شده ایم ؟ فکر نمی کنی مثل اونای که می خورن توهم دانشان توهمی میشه برای خودشان میگن و میخندن و حلقه عرفان و دل راه می اندازن و با امام زمان رفت و آمد پیدا می کنن  آخه توهم هم برای خودش عالمیه میشد آدما برای خودشان خدای بسازن که هیچ واقعیتی و حقیقتی در بیرون نداشته باش باباجون من ، ما که هزار خدا نداریم یا شاید برای هر کسی یه خدایی باشه آخه زرتشی و ارمنی و مسیحیی و یهودی و ... همه دم از خدا می زنن و همه هم برایش قربان صدقه می رن همه هم با او صفا می کنن چگونه میشه باور کرد بیرون از فلک و افلاک ذهن من و تو چیز دیگه ی به نام خدا وجود داره ؟ واقعا خدا هست ؟ اگه باشه از کوچه پس کوچه های زندگیمان صدایی و بویی ، رنگی و چه بدانم یه چیزی یه نشانی باید از او باشه  اصلا آن خدا به من چه ربطی داره به چه درد من میخوره من با خدای که خودم ساختم و پرداختم دل خوشم من خدای خودمو دوست دارم من خدای میخوام که پیشم باشه تحت فرمانم باشه هر وقت خواستم حالشو ببرم و هر وقت نخواستم مزاحمم نشه آره کاری به خدای ابراهیم و نوح و عیسی و موسی و محمد و علی و حسن و حسین ندارم که باید با ظلم ستیز کنن امر بمعروف کنن ، جلوی دغل بازی و حیله و نیرنگ بازی را بگیرن ، با بت و بت پرستان در افتن فرعون را غرق کنن مقابل خدا ستیزان بایستن، دست های نیازمند را بگیرن به فکر بی کسان و درماندگان باشن به همه چی فکر کنن جز به زندگی خودشان ؟ خدای حسین به چه کار من میاد بازی با خون و شمشیر و قتل و غارت و جنگ و جدال از دست دادن مال و زن و فرزند و دارای و همه چیز برای کی ؟ برای خدا این خدا که درد سر ساز خانه ویران کن بلای زندگیه ، خوشی بر ، آسایشزن  خدای بزن بزن که به کار ما نمیاد خدای دم و دود ومنغل خوبه میشه خدای داشت کاری به کارت نداشته باشه و تو با آن خوش باشی نه غیبت نه تهت نه دزدی نه بی عفتی و نه بی غیرتی نه نا موس و نه حیاء و نه رشوه و نه خیانت و نه غارت و .... هیچی حالیشه نمیشه می شه باهاش ماه رمضانا دوست شی بعد ماه رمضون دست تو دست نرم و نازک دیگری بزاری خوش باشی  میشه می بینه که شده اگه باور نداری شب احیا ببین مسجد و تکیه و خیابانا و کوچه های شهرمون ببین چه خبر این همه آدم معلوم نیست از کجا پیداشون میشه زنده با خدا خدای توهمی که چه غوغا می کنه خدای توهمی اینه خدای واقعی ای خدا چیه همه خدای قشنگشان را میارن همه با خداشون عشق می کنن بک یا الله میگن درد دلای یک ساله ی به دور از چشم و گوش خدا را به خدا می رسونن شب قدر دیگه خدایی که عشق کردنی بابا حالشو ببر چه کار داری به دود و دم و منغل چه کار داری به کمپ و سفره خانه و قلیانخانه و خمارخانه ، سریال و سیمنا و بازار و اداره و مدرسه و دانشگاه و زن و مرد و دختران و پسران خیابانی و بیابانی ، حق مالی و دین زدایی ، سکولاریزه کردن زندگیا ماه های عسلی رو ببین  و روزهای هچل بنده خداها را تماشا کن به خدا عجب خدای داریم

معیار ارزش گذاری علم 2

انسان و دانش

بدون شک دالان ورودی به انسان شناسی و شناخت ابعاد  وجودی او معرفت شناسی است و کلید معرفت شناسی تفکر است و لذا برای شناخت علم و آگاهی و ارزش آن در خود تأمل می کنیم و یافته های درونی خود را مورد توجه قرار می دهیم و با کلید تفکر به ارزش یابی و ارزش گذاری اندیشه خود می پردازیم و از این راه با درون مایه های انسانی خود آشنا می شویم

وقتی ما درون کاوی می کنیم از حقیقتی بنام علم و آگاهی در خود آشنا می شویم این خود آگاهی و فهم از هستی اساس شناخت و معرفت ما را سامان می دهد و پایه تمام معارف ما خواهد بود شما وقتی به بچه ای که تازه به دنیا آمده است توجه می کنید اولین عکس العمل که او نسبت به فضای جدید که در آن قرار گرفته است دارد شما را به خود جلب می کند آری  او با فریاد بلند می خواهد حقیقتی را بیان کند که دیگران از آن بی خبر اند او می داند که جایی که آمده است با منزلگاه قبلی او متفاوت است و می داند فضای انس و الفت او تغییر پیدا کرده است او از این که او را از وطن خود به سر زمین غربت آورده اند غمگین و ناراحت است . اما او ساکت نمی نشیند در مدت زمان کوتاه حس کاوشگری و پرسشگری او فعال می شود و با صدا ها آشنا می شود و کم کم  دست خود را به سوی اشیاء دراز می کند و هر چه به دست می آورد به دهان می گذارد دیگران فکر می کنند این بچه شایق و علاقمند به خوردن است غافل از این که خوردن ابزار معرفت او است او برای این که محیط اطراف خود را بشناسد از ابزار دهان استفاده می کند  او در اوایل زندگی در کمترین زمان کلی از اطلاعات را کسب می کند از آنجا که تمرکز حواس دارد و معارف و صور ذهنی ای که او را مشغول خود کند خیلی محدود است و لذا در کمترین زمان می تواند  از ابزار ها ی مختلف مانند دست و چشم و گوش در کمترین زمان کلی اطلاعات دریافت کند  افراد نا بینا در کمترین زمان از حس اطلاعاتی دستش استفاده می کند همانطور که من با چشم پول هزار تومانی را از صد تومانی تشخیص می دهم فرد نا بینا هم با ابزار دست می تواند همین کاری که من با چشم می دهم با حس دست تشخیص دهد و اگر من بخواهم از ابزار دست برای درک حقایقی که نابینا با دست به آن راه یافته است دست پیدا کنم  مدت زمان زیادی را برای یاد گیری باید صرف کنم چون اشتغالات قوای حسی مانع از تمرکز در ادراکات می شود هر چه تمرکز کمتر قدرت یاد گیری کمتر می شود و بر عکس هر قدر تمرکز  بیشتر توان یاد گیری هم افزایش می یابد او کم کم با معلومات خود آشنا می شود و لذا از ائمه علیهم السلام نقل شده است که علم آموزی در کودکی مانند نقش بستن بر سنگ است .

کودک هر قدر که بزرگ می شود صورت های جدیدی در ذهن او نقش می بندد وقتی در این صورت های ذهنی که معلومات ما به حساب می آیند مورد توجه قرار می دهیم به نکته های نابی دست می یابیم که اگر نبود کلید تفکر این حقایق قابل وصول نمی بود در نگاه ظاهری به صورت های ذهنی ما با سه دسته از صور ذهنیه آشنا می شویم .

ابزار شناخت انسان

1. عقل تجربی

با تأمل در مدرکات و معلومات خود  و یافته های درونی و صورت های ذهنی خود با سه ابزار شناخت آشنا می شویم یک دسته معلومات است که از طریق حواس ظاهری بدست آمده اند یعنی از طریق چشم و گوش و پوست و بینی و دهان این صورت های ذهنی حاصل شده اند مثلا با ابزار چشم با صورت های مختلف آشناییم منظره های زیبا و قیافه دوستان و ... و و با گوش خود صدای خود و صدای موجودات دیگر را می شنویم و می شناسیم و از طریق حس بویای خود بوی های که در اطراف ما  در فضا پراکنده اند را ادراک می کنیم و با حس لامسه  بدن خود و اشیاء دیگر را لمس می کنیم و می شناسیم و بلاخره سرما و گرما و زبر و نرم و سفت و شل و دیگر دیدنیها و شنیدنیها و بوییدنیها و لمس کردنیها و چشیندنیها را ادراک می کنیم .

بنابر این یکی از ابزارهای شناخت خود ما همین حواس ما است که احتیاجات فراوانی از ما را همین حواس بر آورده می کند که وصف و توصیف شرح حال هر یک کتاب مستقلی می طلبد که این قوای ادراکی را به نام عقل تجربی می شناسیم .

2. عقل تجریدی

وقتی ما به درون خود مراجعه می کنیم در درون خود می یابیم که ما به چیزهای علم و معرفت داریم که از راه حواس ما انجام نمی گیرد همین معلوماتی که ما از طریق حس گرفته بودیم معلوم ما هستند و اینها را با هم ارتباط می دهیم و تجزیه و تحلیل  می کنیم و چیزهای جدیدی کشف می کنیم که این فهم های جدید از طریق حواس انجام نمی گیرد مانند این که رابطه علت و معلول و بحث علیت  و اجتماع نقیضین محال است و ممکن ، ضرورت ، وجوب ، عدم و .. از دسته معلومات استفاده  می شود ما یک قوه و ابزار دیگری هم برای ادراک حقایق داریم که غیر از قوای حسی ما است این قوه ادراکی را عقل تجریدی می نامیم

ادامه دارد

آزمون بندگی باز آمدم

آزمون های تکراری و رفوزه های همیشگی

سؤالی که این روزها بیش هر روز دیگه مرا به خود می پیچه و کلافه ام می کنه باز شرکت در آزمون تکراری آب ونان باز باید آزمونی را پاس کنم که ازپانزده سالگی از سال تکلیف گرفتار این آزمونم و هر سال در این ماراتون روزه داری شرکت می کنم  و هر سال هم رفوزه و بازنده آن بوده ام اگر شرکت نکنم خیلی چیزها را از دست می دم حیفه در مسابقه ای شرکت نکنم که محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین در آن شرکت دارن و تمام خوبان عالم در آن حضور دارن و مجری ان خداست و جایزه و پاداشش نشستن بر سفره خداست واقعا ارزش داره اگر قبول هم نشیدیم ملائکه صف کشیدن همان ها که روزی بر خلقت ما اعتراض کردن گفتن اینا روی زمین فساد می کنن تماشاگران ماراتون هستن ببینن که من هم شرکت کردم و شیطان هم که داره در غلو و زنجیر دست و پا می زنه ببینه که در اردوگاه او نیستم این هم خیلیی ، عنوان شرکت در این ماراتون هم برای خودش یک چیزیه  نباید از این فرصت غفلت کرد و از سوی دیگه خیلی شرمم می آید از خودم از خدام از همه آنها که برای آدم شدنم وقت گذاشتن و از جان و مالشان هزینه کردن شرمنده ام از هر سال بازنده شدنم بد جوری از خود بریدم و نا امیدم که آیا این دفعه برگ برنده ای خواهم داشت آخه هر سال استغفار و توبه و بک یا الله و قرآن سر کردن ، شب زنده داری ، العفو العفو ، الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب گفتن ، و ...باز وعده های تکراری به خود و به خدا که خدایا دیگه می خوام خوب بشم دیگه می خوام دور تمام زشتی ها و پستی ها ، آبرو برها و نفس گیرها ، بی ارزش کن ها خط بکشم  اما باز از مسابقه بر نگشته همان آش و همان کاسه دوز و کلک ها ، بد اخلاقی ها ، و بد زبانی ها ، حیله و فریب ها ، دست و پای دیگران پیچیدن ها ، سر راه مردم نشستن ها، مزاحمت ها ، مردم آزاری ها ، عجب و غرورها و شیطنت ها و بی خدایی ها و .... همه گرفتاری های عالم به سراغم می آید باز خود فروشی های بی قیمت ، سرک کشیدن به جاهای که فقط مرا برای لذت خودشان می خواد و فقط  عمرم را تمام ارزش های وجودیم را به بهاء دیدن چیزهای که ارزش دیدن ندارن می خرند ماهواره ، اینترنت ، کافی شاپ ، قلیانخانه ، پارتی شبانه ، میخانه ، خمارخانه و .....آری باز شیندن حرف های مفت و بی ارزش و بلغور کردن حرف های زباله دانی ماتریالیست ها و سکولارها و لیبرالیست ها و پوزیتویست ها ، ایدآلیست ها و چه بدانم ایسم های عجق و وجق  که هر روز کامیون کامیون بدون پرداخت گمرک و عوارض چه بدانم وارد کشور می شن  ، آنها آروغ بزنند و بیرون بریزند بعضی سر به آخور ها با بسته بندی ها فریبنده سر ما شیره مالی کنن و با نام تجربه دینی ، مدیریت هوشمندانه ، تفکر خلاقانه ، تمرکز حواس ، کابالا و کاوالا و چاکرا و ....چه و چه و چه و ما را از شنیدن حرف های خدام و رسولم ، از حرف های قشنگ قرآن و نهج البلاغه و صحیفه سجادیه ، اصول کافی و بحار الانوار و ... دور کنن ترسم آنست باز حرف های خوبی که یادم دادن از ذهنم کات کنن خیلی حرفای زیبا و قشنگی توی سحرهای ماه رمضان به زبانم انداختن خدایا از زبانم نداز در کدام مدرسه و دانشگاه می تونستم از این حرفا یاد بگیرم اصلا کیا از این حرفها بلدند تا یاد بدن خدایا تو را سپاس که این آزمون را تکرار می کنی تا بازنده گانی مثل من هم اگر یکبار در طول عمرشان هم شده شاید به توفیق و تأییدات تو  بتونند از این آزمون سرفراز بیرون آیند به امید آن روز چه می دانم شاید شب قدر امسالم چنین سرنوشتی برایم رقم زدن چرا که برای خیلیا رقم زدن شاید ما هم یکی از آنها شدیم خدارا چه دیدی

خدایا با صدها گناه ، یک عالم آه ، دستی به سویت کرده باز ، سر را ز شرمت کرده تا ، چشم از خجالت اشکبار ، قلب از نگاهت شرم سار  باز آمدم

یا رب به آه فاطمه عمر بدم ده خاتمه

آزمون بندگی

اولین و مهم ترین سؤالی که در ماه مبارک رمضان برای صاحبان فکر و اندیشه مطرح است چرایی تحریم آب و نان است واقعا چرا خداوند حکیم و علیم دست بر روی آب و نان گذاشته و به تعبیر دیگر پای روی شکم مردم گذاشته است مگر شکم چیست که آن قدر مهم شده است که یک ماه هر روز قریب به 17 ساعت باید در تحریم آب و نان باشد البته شاید کسانی که به صندلی های نرم و زیر کولرهای گازی لمیده اند فهم و درک این حقیقت سهل و آسان نباشد کسانی که تن به گرمای 40 و 50 درجه تابستان نسپرده اند و زیر آفتاب تموز طعم شیرین لب چروکیده و نای خکشیده  و تن تفتیده را نچشیده اند نمی توانند درک درستی از این آزمون الهی داشته باشند و که چرا باید با آب و نان امتحان شویم البته نمی خوام فلسفه آزمون را در تشنگی و گرسنگی خلاصه کنم بلکه به یک نکته ظریف و لطیفی می خوام اشاره کنم که چرا خدا پا روی شکم گذاشته است و این شکم چقدر مهم و حیاتی است و چه نقش ویژه ای در زندگی ما ایفا می کند و آب و نان از چه منزلت و جایگاهی بر خوردارند که خداوند به وسیله آنها امتحان می گیرد

آری تا نای از نوا نیافتد و تا چشم ها به سیاهی نرود فهم این آزمون سخت است و باید تجربه کرد تجربه این که به آب و نان است که چرخه حیات بشری می چرخد و اندیشه و علم تولید می شود و تمام فضائل و ارزشها و تمام ترقی و پیشرفت ها از سوختی به نام آب و نان تغذیه می کنند پس جا دارد خداوند تبارک و تعالی برای درک این حقیقت ما را به پای آزمون بنشاند کسی که یازده ماه تمام در پای کلاس آب نوشی و نان خوری است یک ماه هم آزمون پس بدهد و چرایی و چگونگی خوردن و آشامیدن را پاسخ دهد

شاید فهم آیه وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ بدون درک ماه مبارک رمضان سخت باشد که چگونه ممکن است حیات علمی و فکری بشریت به آب زنده باشد اما حقیقت آن است که بدون آب فکر و اندیشه ای تولید نمی شود

در آزمون خدا باید به این سؤالات جوا ب داد

1.        آب چیست ؟

2.        آبی که در یازده ماه نوشیده اید چه طعم ومزه ای دارد ؟

3.        آثار و فواید آب چیست ؟

4.        آداب آب خوردن را بیان کنید ؟

5.        ساختمانی که با وام های قرضی از بانک و از این و آن گرفته اید و نداده اید و هر روز پیام و پسگام برایتان می فرستند و نمی دهید و از آب آن ساختمان برای افطار و سحر استفاده می کنید حکمش چیست ؟

6.        وظیفه شما درمقابل کسانی که از تشنگی بی رمق افتاده اند چیست ؟

7.        آبی که می نوشید از کجاتأمین می کنید ؟

8.        آیا صاحب اصلی آب را می شناسید اگر می شناسید وظیفه تان در مقابل او چیست ؟

9.        آیا می دانید برای به وجود آمدن آب چه فراینده پیچیده علمی و صنعتی طی می شود ؟

10.     چرا بدن بیش از هر چیزی به آب محتاج است ؟

چ        چه علل و عواملی باعث نجاست آب می شود ؟

          حکم خوردن آب نجس چیست ؟

 س       چرا .....

12.     نان چیست ؟

13.     از کجا و به چه طریقی به دست می آورید ؟

14.     شرایط به دست آوردن نان پاک چیست ؟

15.     چه علل و عواملی باعث نجاست نان می شود ؟

16.     خوردن نان نجس حکمش چیست ؟

17.     فواید و ثمرات نان پاک چیست ؟

18.     مضرات و نتایج نان نجس چیست ؟

19.     آداب نان خوردن را بیان کنید ؟

20.     فراینده تهیه نان را بیان نمایید ؟

21.     چگونه می شود از نان به نام رسید ؟

22.     در چه صورتی از  خان نان به نام رسیدن زشت نا پسند است ؟

          23.     و ....

موفق باشید

پاتوق گفتگو

 

واضح تر بپرسم

در منابع روایی شیعی و سنی تأکید فراوانی شده که سر نوشت و مقدرات یک سال انسان از قبیل ازدواج ، مرگ و مرض ، روزی و ... در شب قدر رقم می خورد اگر امورات یک ساله ما در شب قدر رقم می خورد آیا به قلم اختیار ما این سر نوشت نوشته می شود و به تخییر ما تعیین و تقدیر می می گردد ؟ اگر به تخییر و تقدیر ما انجام می شود آیا فقط شب قدر این اختیار را داریم یا در طول سال این اختیار باقی است ؟ اگر فقط در شب قدر این اختیار هست جبر ما بقی سال چگونه با مختار بودن انسان سازگار است  ؟ اگر در طول سال این اختیار هست پس چرا شب قدر مورد تأکید واقع شده است ؟ اگر شب قدر امورات یک ساله نوشته می شود آیا تغییر بردار هست ؟ اگر قابل تغییر هست تقدیر چه معنای دارد و اگر قابل تغییر نیست تخییر چه حکمی دارد ؟ اگر تقدیر به تعیین خداوند است پس اختیار انسان چه می شود و اگر انسان قدرت بر تغییر داشته باشد پس علم خداوند چه می شود خداوند که تقدیر کرده بود ما در فلان سال ازدواج کنیم اگر جور نشد علم خداوند نعوذ بالله سر از جهل و تغییر در می آورد  ؟ بلاخره یا انسان مجبور و مقهور تقدیر و تعیین خداوند است که با اختیار انسان سازگاری ندارد و یا انسان مختار و آزاد است تقدیر و سر نوشت یک ساله در شب قدر معنا و مفهومی ندارد ؟

پرسشگر ـ می مستی بنوش مستانه شو مستانه شو

عزیزم اینجا پاتوق گپ و گفتگوست نه دانشکده حکمت و فلسفه علاوه قرن ها جبری و اختیاری ها به سر هم زدن آخر سر چه عرض کنم دست از مقاومت کشیدن بر سر میزه مذاکره سازش نشستن دوختن و بستن یک مقدار از اختیارات را به خدا واگذار کردن و ته مانده اختیارات را هم به من و تو دادن البته ته مانده ش هم مثل ته دیگ سلف سرویس ها نصف دیگی میشه با این اختیارات ته مانده آدما این همه بساط راه انداخته اند می کشند ، می خورند ، می برند ، می پرند ، ... خدا به ما رحم کرده که بیش از این ندادن اگر بیشتر داده بودن این آدم دو پا چه ها که نمی کرد

نکته دیگه

این که اصلا به من و تو چه ربطی داره به قول بعضی ها سرت بنداز پایین به وظیفه ات عمل کن و کاری به نتیجه نداشته باش هر چه پیش آمد خوش آمد شب قدر را قدر بدان و با اختیار یا بی اختیار پی ورد و مناجات های شبانه بنشین و الغوث و الغوث و خلصنا من النار بگو و کاری به کار شهر و کشور و وضعیت اجتماعی و سیاسی و مدیریتی نداشته باش برنامه دیروز ، امروز و فردا را ولش کن در خلصه های عرفانی خود دمی خوش باش چه کار داری با آدمای که بی اختیار گالون گالون شیره بر سر من و تو می مالند و بر پیکره بودجه های میلیاردی شهرمان با اسب سفید می تازند و به بصیرت و هوشیاری مردم حزب اللهی و ولایی و شهیده داده قهقهه مستانه می زنند و من و تو از پی آن مستانه دوان دوان می رویم خودتو بچسب قرآن بر سر بگیر بک یا الله بگو شب تا سحر بیدار باش ، هوش یار باش گر سوی مستان می روی مستانه باش مستانه باش.

حرف دست آخر

این که به من و تو چه قمارخانه و میخانه درش تخته شده و خمارخانه ( کانون های ترک اعتیاد ) و قلیانخانه با ورژن های به روز با مجوز قدرت داران  شریعت مدار وارد بازار شده و به دور از چشمتان کمپ های صحرایی و آلاچیق های .... در شهرها به راه افتاده و اصلا به من و تو چه ربطی دارد آمار طلاق روز به روز اضافه میشه طلاق مگه چیه دختر و پسری که تا دیروز دوست هم بودن حالا قهر کردن دیگه خوش و بشی ندارن تمام شد و رفت ، خدا دیگری را به سلامت بداره با یکی دیگه خوش می شین اصلا به من و تو چه که فارغ التحصیلان دانشگاه از کار و زندگی هم فارغ شده اند کار و بارشان شده است همان که همه  می دونید و ....بالا و پایین شدن دلار و طلا به تو چه ، بزار برخیا سودش ببرن ، برای کشورمان ارز بیارن و....

پاسخ آخر

حالا معلوم شد مشکل کجاست مشکل اینجاست که من و تو قلم اختیارمان را به دست هزار دستان دادیم که تقدیرمان را رقم بزنن و با سرنوشت من و تو آن کنند که می کنند بزار بکنند هرچه دلشان می خواد تا شاید من و تو از خواب خوش بیدار شیم و هوشیار شیم .