آزمون بندگی 3ـ به خدا عجب خدای داریم

عجب خدایی داریم

توی کوچه و پس کوچه های ذهنم راه می رفتم کوچه های باریک و تاریک کوچه های عجق و وجق آدم میمونه اینا چطور ساخته شدن در این شلوغ و شلوغیا یک تابلوی جلوی چشام سبز شد و چشمک زد چرا ماه رمضان ؟ چرا روزه ؟ چرا تشنگی و گرسنگی ؟ برای چه روزه می گیری و برای کی ؟ روزه می گیری که چه بشه ؟ برام خیلی مهم بود بدانم مردم چرا روزه می گیرن یه جایی این سؤال را مطرح کردم یکی گفت مجبوریم دستور خداست ، یکی گفت تمرین صبر و استقامته یکی گفت تجربه گرسنگی برای درک تشنگی دیگران و دیگری می گفت قربه الی الله هر کسی به یه نیتی چه بدانم توهمی و خیالی یا علم و معرفتی چه بدانم.

شاید بعضی به تخیلات و ساخته و پرداخته های ذهنی گرفتارن و بعضی هم فقط گوش شنیدن دارن نه هوش فهمیدن به شنیده خود عمل می کنن و بعضیا هم با دیدن دیگران عصبشان تحریک می شه به فکر روزه و نخوردن می افتن و بعضیا هم یه چیزهای دستشون است  چیزهای بلغور کردن و فهمیدن و بعضی هم زحمت کشن وقت گذاشتن دانستن چه به چیه، کی به کیه و بعضی هم خدایی خیلی چیزها  دست و پا کرده اند فراتر از آگاهی و دانایی به بینایی و معرفت رسیدن یه چیزهای چشیدن و دیدن و دلداده شدن

آخه چرایی یک کلمه است اما خیلی حرفا توش خوابیده مثل سیرابی هزار لا و تو در تو میمونه  اگه سؤال شه چرا آب می خوری یا غذا می خوری چرا لباس می پوشی چرا درس می خونی و چرا کار می کنی جوابش سهل و آسان و قابل فهم ، آب نیاز بدنمه باید بخورم غذا نباشه زندگی نمشه و .... اما چرا روزه مگر روزه نباشه چه می شه ؟ چه کاری از کارای عالم لنگ می ممونه ؟ کدام چرخ زندگی نمی چرخه ؟ آخه 17 ساعت بدون آب و غذا آن هم در تنور داغ تابستان که چه بشه ؟ کی مجبورت می کنه که تشنه و گشنه بمانی ، بی رمق و بی حال بشی ، از کار و زندگیت بیفتی اما یک جرعه آب نوش جان نکنی چرا ؟ لابد می گی دستور خداست کدام خدا ؟ خدایی که حاضر و ناظر و دیده میشه ، قدرت داره ، همه کاره عالم ، جریمه و توبیخ داره ، خدای که .... خدای واقعی و حقیقی یا خدایی که نه دیدی نه چیزی ازش شنیدی و نه کاری از دستش بر می آید نه کاری به کار کسی داره نه دردش می گیره و نه درد میده نه بیدار و نه تو خواب خدایی که هر وقت خواستم خدامه و هر وقت خواستم کنارش می زارم شب احیا که میشه با من تا صبح باهاش حال می کنم و بعد از ماه رمضان جمعش می کنم توی صندوق خانه ذهنم زندانشی می کنم دیگه کاری به کارم نداره ؟ واقعا خودمونی بگم کدام خدا ؟ خدایی که از ترسش جرأت ندارم یک جرعه آب نوش کنم ، خدای که از قهر و غضبش توفاله دهنم هم نمی تونم قورتش بدم خدای که در خلوت و جلوتم می بینه از همه حالاتم خبر داره خدای که .... عجب خدایی راستی این خدات کجا است بعد از جمع کردن دفتر و دستک ماه رمضون کجا می ره ؟ فکر نمی کنی مثل جن زده ها ما هم خدا زده شده ایم ؟ فکر نمی کنی مثل اونای که می خورن توهم دانشان توهمی میشه برای خودشان میگن و میخندن و حلقه عرفان و دل راه می اندازن و با امام زمان رفت و آمد پیدا می کنن  آخه توهم هم برای خودش عالمیه میشد آدما برای خودشان خدای بسازن که هیچ واقعیتی و حقیقتی در بیرون نداشته باش باباجون من ، ما که هزار خدا نداریم یا شاید برای هر کسی یه خدایی باشه آخه زرتشی و ارمنی و مسیحیی و یهودی و ... همه دم از خدا می زنن و همه هم برایش قربان صدقه می رن همه هم با او صفا می کنن چگونه میشه باور کرد بیرون از فلک و افلاک ذهن من و تو چیز دیگه ی به نام خدا وجود داره ؟ واقعا خدا هست ؟ اگه باشه از کوچه پس کوچه های زندگیمان صدایی و بویی ، رنگی و چه بدانم یه چیزی یه نشانی باید از او باشه  اصلا آن خدا به من چه ربطی داره به چه درد من میخوره من با خدای که خودم ساختم و پرداختم دل خوشم من خدای خودمو دوست دارم من خدای میخوام که پیشم باشه تحت فرمانم باشه هر وقت خواستم حالشو ببرم و هر وقت نخواستم مزاحمم نشه آره کاری به خدای ابراهیم و نوح و عیسی و موسی و محمد و علی و حسن و حسین ندارم که باید با ظلم ستیز کنن امر بمعروف کنن ، جلوی دغل بازی و حیله و نیرنگ بازی را بگیرن ، با بت و بت پرستان در افتن فرعون را غرق کنن مقابل خدا ستیزان بایستن، دست های نیازمند را بگیرن به فکر بی کسان و درماندگان باشن به همه چی فکر کنن جز به زندگی خودشان ؟ خدای حسین به چه کار من میاد بازی با خون و شمشیر و قتل و غارت و جنگ و جدال از دست دادن مال و زن و فرزند و دارای و همه چیز برای کی ؟ برای خدا این خدا که درد سر ساز خانه ویران کن بلای زندگیه ، خوشی بر ، آسایشزن  خدای بزن بزن که به کار ما نمیاد خدای دم و دود ومنغل خوبه میشه خدای داشت کاری به کارت نداشته باشه و تو با آن خوش باشی نه غیبت نه تهت نه دزدی نه بی عفتی و نه بی غیرتی نه نا موس و نه حیاء و نه رشوه و نه خیانت و نه غارت و .... هیچی حالیشه نمیشه می شه باهاش ماه رمضانا دوست شی بعد ماه رمضون دست تو دست نرم و نازک دیگری بزاری خوش باشی  میشه می بینه که شده اگه باور نداری شب احیا ببین مسجد و تکیه و خیابانا و کوچه های شهرمون ببین چه خبر این همه آدم معلوم نیست از کجا پیداشون میشه زنده با خدا خدای توهمی که چه غوغا می کنه خدای توهمی اینه خدای واقعی ای خدا چیه همه خدای قشنگشان را میارن همه با خداشون عشق می کنن بک یا الله میگن درد دلای یک ساله ی به دور از چشم و گوش خدا را به خدا می رسونن شب قدر دیگه خدایی که عشق کردنی بابا حالشو ببر چه کار داری به دود و دم و منغل چه کار داری به کمپ و سفره خانه و قلیانخانه و خمارخانه ، سریال و سیمنا و بازار و اداره و مدرسه و دانشگاه و زن و مرد و دختران و پسران خیابانی و بیابانی ، حق مالی و دین زدایی ، سکولاریزه کردن زندگیا ماه های عسلی رو ببین  و روزهای هچل بنده خداها را تماشا کن به خدا عجب خدای داریم