دیروز خاک ما ناموس ما بود فدایش مال و خون و جان ما بود
امروز ناموس ما خاک شده فدایش ادراک و احساس و عقل و ایمان شده
دیروز خاک ما دُر بود طلا بود قیمتی بود
بهایش جوانان رشید و پاک ما بود
بهایش باکری بود کاظمی بود دل پاک فرزندان فاطمی بود
امروز طلا و دُرمان را خاک کردند بهایش را جوانان رشید و پاک کردند
آری حضرت اسماعیل ذبیح الله علیه السلام توانست آن قدر پا بکوبد و ناله زند تا آب زمزم از دل سنگ ها بیابان بیرون آید اما شگفت انگیز تر آن است که شیر خوار اباعبدالله علیه السلام دست و پا زد و توانست از دل جهل و ظلم انسانی آب ندامت و پشیمانی ، آب عطوفت و مهربانی ، آبخودگذشتگی و جوانمردی را بر گونه های بشری روان سازد .و انسان را حیاتی دوباره بخشد